KALI

Cześć, jestem Kali,

Razem z rodzeństwem trafiliśmy jako małe kociaczki do schroniska w Dopiewie. Totalnie nie rozumieliśmy co się wokół nas dzieje, ale słyszeliśmy w przeszłości, że ludzie nie są zbyt fajni i najlepiej trzymać się od nich z daleka. Jak na posłuszne kociaki przystało, tak właśnie robiliśmy.

Minęło trochę czasu i razem z bratem Koralem przenieśliśmy się znów w inne miejsce, większe i jakieś takie przytulniejsze, nazywają to „dom tymczasowy”. Na wszelki wypadek dobrze się schowaliśmy i wychodziliśmy tylko wtedy, kiedy wokół była absolutna cisza i spokój. Tutaj też są ludzie, w sumie cały czas tu są i zaczynam się powoli zastanawiać czy aby na pewno oni są tacy źli? Dają nam mnóstwo dobrego jedzenia i przysmaków, zaryzykowałam nawet zwiedzanie domu w ich obecności i wiecie co? Nic mi nie zrobili! Dlatego teraz już się nie chowam, lubię się bawić, mam nawet swoją ulubioną kanapę, tak samo czarną jak ja (dlatego też ludzie coś jęczą, że nie idzie mi zrobić ładnych zdjęć, ale kto by się tam ludzkimi problemami przejmował). Jeszcze trochę tych ludzi poobserwuję, ale myślę, że jednak się do nich ostatecznie przekonam. Dlatego jeśli myślicie o kociej koleżance to już teraz mogę zgłosić się na ochotnika!

Zapraszam ludzi cierpliwych, którzy uszanują to, że z natury jestem jednak ostrożna i nasza znajomość będzie rozwijała się w swoim własnym tempie. Słyszałam, że i tacy są na świecie, więc może akurat się uda?
Kali